سید مجتبی {شرح کامل زندگی شهید نواب}
دستگیری نواب صفوی
پس از ترور رزم آرا و استعفای حسین علا, با تلاش نواب و آیت الله کاشانی, مصدق بر مسند نخست وزیری نشست اما پس از 3 ماه, تمام زحمات آن دو را به فراموشی سپرد و دستور بازداشت نواب را صادر نمود. مأموران در تیرماه 1330 نواب را در خیابان ژاله (شهدا) دستگیر کردند.
پس از اعتراض مردم نسبت به این عمل, مصدق پاسخ داد: «نواب از قبل, 2 سال محکومیت داشته, او در سال 1326 در مسافرتی که به آمل داشت سخنرانی نمود و مردم بعد از سخنان ایشان به تظاهرات پرداختند و شیشه چند مغازه مشروب فروشی را شکستند. اما حقیقت این بود که نواب خواستار اجرای احکام اسلامی و در مراحل بعد تأسیس حکومت اسلامی بود.
پس از دستگیری نواب, عبد الحسین واحدی که مدتها در حبس بود از زندان آزاد شد. مدتی بعد 300 نفر از فداییان به فرمان واحدی, مقابل درب دادگستری تجمع نمودند و خواستار آزادی نواب و فداییان اسلام از زندان شدند. پس از آن نیز 51 نفر از فداییان برای آزادی نواب به زندان قصررفته و در آنجا تحصن کردند. همزمان واحدی نامه‌ای به مصدق نوشت و از او آزادی نواب را خواست. اما تمام این تلاش ها بی نتیجه‌ماند تا اینکه در اواخر خرداد ماه سال 1331, 38 نفر از فداییان به دلیل تشکیل جلسه و تظاهرات به بندرعباس, یزد و کرمان تبعید شدند. نواب در زندان قصر به این رأی اعتراض نمود و اعلام روزه سیاسی و اعتصاب غذا کرد. با اعلام اعتصاب نواب, فداییان بعد از 5 روز به تهران بازگشتند.
آزادی از زندان و استقبال با شکوه
عصر روز سه شنبه چهاردهم بهمن ماه سال 1331 پس از بیست ماه نواب از زندان مصدق, آزاد شد. ازدحام جمعیت در کوچه‌های تنگ محله سرچشمه تهران تعجب همگان را برانگیخته بود. گروه ویژه احترام و انتظامات فداییان کنار در ورودی ایستادند. آنها کت و شلوار تیره رنگ پوشیده وکلاه پوستی یک شکل بر سر داشتند و بر روی بازوهایشان بازوبند سفیدی با عبارت «هو العزیز» بسته بودند.
پاسخ نواب در جشن آزادی به خبرنگار مجله ترقی
در میان هیاهوی مردم, خبرنگار مجله ترقی از نواب پرسید: «حالا که آزاد شده‌اید, چه برنامه‌ای دارید؟ آیا مثل سابق فعالیت می‌کنید یا به حوزه می‌روید و به درسهای علوم دینی ادامه می‌دهید؟» نواب با مهربانی به او نگاه کرد و گفت: «تا زمانی که حکومت اسلامی برپا نشده و قوانین مقدس قرآن اجرا نشود تکلیف همه ما مبارزه است. حالا گاهی مبارزه به صورت مسلحانه است و گاهی به صورت تشکیل جلسات و سخنرانی به هر حال من از روش سابقم که مبارزه به هر دو صورت آن است دست بر نمی‌دارم حتی اگر چند سال دیگر زندانی می‌شدم.»
خبرنگار به گروه انتظامات نگاه کرد و دوباره پرسید: «آیا این افراد برای انجام مقاصد خاصی برگزیده شده‌اند؟» نواب کمی از این سؤال برانگیخته شد و گفت: «ما مثل برخی از گروه‌های خاص که در تاریخ بوده‌اند افرادی را برای ترور آموزش نمی‌دهیم, ما کلیه برادران را با تعلیمات نورانی اسلام آشنا می‌کنیم و هر کس فراخور توانایی‌اش کاری را برای پیشبرد مملکت انجام می‌دهد. من شدیداً این مسئله را که گفته می‌شود ما افراد را برای ترور آموزش می‌دهیم تکذیب می‌کنم, به روزنامه‌نگاران نیز هشدار می‌دهم که عفت قلم را رعایت کنند و ارزش وروح هدف خود را از بین نبرند.
منبع : نرم افزار فدایی
